Lod (hebr. lod, LXX Λοδ/Λυδδα, Vg Lod), stad ten noordwesten van Jeruzalem, voor het eerst vermeld in de lijst van veroverde kanaanitische steden van Toetmosis III (15e eeuw vC) en na de babylonische ballingschap bewoond door teruggekeerde Benjaminieten (Ezr 2,33; Neh 7,37; 11,35; 1Kr 8,12). Verschillende malen vermeld in hellenistische en romeinse tijd (1M 11,34).
Onder Septimus Severus krijgt Lod stadsrechten en de naam Diospolis. Met de Arabieren keerde de oorspronkelijke naam terug (ludd). De ligging van het oude Lod is omstreden.Lit. Y. Aharoni, The Land of the Bible. A Historical Geography (London 1966). - Encyclopaedia Biblica (Jerusalem 1962, s.v. Lod, lit.). [Hoogewoud]
