Lethe (Ληθη, ’Vergetelheid’), in het griekse volksgeloof bron of rivier in de onderwereld waaruit de schimmen der afgestorvenen dronken zodat de herinneringen aan hun aardse leven werden uitgewist. Volgens de orfische opvatting der zielsverhuizing putten de zielen uit de Lethe ook vergetelheid betreffende de onderwereld voordat ze naar de aarde opstegen voor een nieuw bestaan (Plato, Staat 10, 621).
In sommige godengenealogieën gold Lethe als dochter van → Eris en moeder van de Chariten; in Athene had zij een altaar in het → Erechtheum.Lit. H. Stoll (Roscher 2, 1956-1958). W. Kroll (PRE 12, 2141-2144). [Sanders]
