In Rome de spookgeesten der afgestorvenen, voor wie in de romeinse kalender op 9, 11 en 13 mei de Lemuria werden gevierd. Hiervan is alleen het slotritueel bekend, uit te voeren door de pater familias (Ovidius, Fasti 5, 419-492); te middernacht moest hij met bezwerende formules en handelingen de Lemures, die in zijn huis kwamen rondwaren, hieruit verdrijven (vgl.
Keren). Sinds Augustus’ tijd werden de Lemures zowel met de larvae (boze geesten) vereenzelvigd als met de → manes paterni (geesten der voorvaderen) verward.Lit. G. Wissowa (Roscher 2, 1938v). Id. (PRE 12, 1931-1933).
K. Latte, Römische Religionsgeschichte2 (München 1967) 98- 103. - E. Jobbé-Duval, Les morts malfaisants. Larvae, Lemures, d’après le droit et les croyances populaires des Romains (Paris 1924). [Sanders]
