Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 18-06-2025

LAURENTIUS

betekenis & definitie

Diaken uit Rome, martelaar tijdens de vervolging van Valerianus (gestorven in 258). Volgens gedichten van Ambrosius en Prudentius was hem door de praefect van Rome bevolen de kerkschatten uit te leveren.

Hij verzamelde daarop de armen onder wie hij de kerkelijke bezittingen had verdeeld en bracht ze naar de praefect met de woorden: ’Dit zijn de schatten van de Kerk’. Laurentius werd veroordeeld om op een rooster gebraden te worden. Op zijn graf in de catacombe Cyriaca aan de Via Tiburtina werd een kapel gebouwd ten tijde van Constantijn, de plaats van de latere S. Lorenzo fuori le Mura. Laurentius was een veel vereerde heilige (feestdag 10 augustus). Zijn naam komt voor in de latijnse canon van de mis.Lit. H. Leclercq (DAL 8, 1917-1961). [Bartelink]

< >