Kinnereth (hebr. kinneret), grensstad van Naftali (Dt 3,17; Joz 19,35), ook uit egyptische teksten bekend, aan de noordwestelijke oever van het meer van Galilea, vlak boven de latere kustplaats Kapernaüm, nu de tell el'oreme, die sinds 1939 onderzocht werd door een expeditie onder leiding van R. Koppel, in opdracht van de Görrisgesellschaft; reeds in 1932 was door R.
Koppel en A. E. Mader een voorlopig onderzoek ingesteld. De stad schijnt vooral in de laatbronstijd gebloeid te hebben en in het begin van de ijzertijd verwoest te zijn, misschien bij de verovering van de stad door Ben-Hadad van Damascus (omstreeks 900; 1Kn 15,20). Vroeger was reeds een egyptische wijsteen, waarschijnlijk uit de tijd van Thutmosis III gevonden (JEA 14, 1928, 281-287). A. Jirku (ZAW 72, 1960, 69 en FuF 37, 1963, 211) verklaart de naam met ’plaats van Knr' (= god van de lier).Lit. Abel 2, 299. Simons 565. Kopp 212-287. [v. d. Born]
