Keren (Κηρες), in het griekse volksgeloof de naam van een groep schadelijke machten, verwekkers van ziekte, lichamelijke en geestelijke ontreddering, tegenspoed en dood. Bij de homerische kerostasie (het wegen van de Keren) als doodslot van volk of individu verstaan (Ilias 8, 68-74 en 22, 208-213), werden de K Keren later ook gehouden voor rondwarende spookgeesten die op de allerzielendag der → Anthesteria met de kreet θυραξε Κηρες moesten worden verdreven (vgl.
Lemures). Genealogisch vaag gesitueerd als dochters van Nyx, werden ze in de klassieke literatuur ongeveer gelijkgesteld met → Harpijen, Erinyen en Sirenen. Ze werden bij voorkeur voorgesteld in de gestalte van roofvogels (bv. Ilias 18, 535-540), maar kunnen, behalve op de kist van → Cypselus (Pausanias, Periegesis 5, 19,6), moeilijk worden onderscheiden van gelijksoortige boze demonen.Lit. O. Crusius (Roscher 2, 1136-1166). L. Matten (PRE, Suppl. 4, 1924, 883-900). G.
Becatti (EAA 4, 345v). M. Nilsson, Geschichte der griechischen Religion 13 (München 1967) 222-225. - H. J. Rosé, Keres and Lemures (HThR 41, 1948, 217-228). J. ter Vrugt-Lenz, &vgaCe Krjges (Mnemosyne 15, 1962, 238-247). [Sanders]
