Jojakim (hebr. jojaqim, Jahwe heft op) was o.a. de naam van een koning van Juda (608-598). Hij heette oorspronkelijk Eljakim, maar nadat de farao van Egypte zijn broer had afgezet en hem het koningschap had toevertrouwd kreeg hij de naam Jojakim.
Hij was feitelijk een vazal van Egypte en daardoor kwam hij in conflict met Nebukadnezar. Tijdens zijn regering trad Jeremia op, die niet alleen de politiek van Jojakim afkeurde (36,29) maar vooral tegen de gewelddadigheid van Jojakim sprak en hem daarom een ezelsbegrafenis aanzegde (22,13-19). Volgens 2Kr 36,6v werd Jeruzalem reeds in 606 door Nebukadnezar ingenomen en Jojakim zou daarbij in gevangenschap zijn geraakt. De berichten van 2Kg 23,36-24,7 weten slechts dat Jojakim drie jaar onderdaan van Nebukadnezar was en daarna in opstand kwam. Toen de Babyloniërs Jeruzalem in 598 belegerden was Jojakim reeds gestorven. [Beek]
