Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 21-02-2025

FRONTON

betekenis & definitie

Fronton heet het driehoekige, in de oudheid slechts zelden segmentvormige, bovenstuk dat in de grieksromeinse bouwkunst, vooral bij tempels, de gevel afdekt.

De geprofileerde lijst van het fronton omsluit het gevelveld of timpaan (τυμπανον), dat gewoonlijk met beeldhouwwerk gevuld is.Lit. P. Arias (EAA 3, 744-749). [Nuchelmans]

< >