Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 21-02-2025

ELEUTHERAE

betekenis & definitie

Eleutherae (Ελευθεραι), oorspronkelijk tot Boeotië, sinds het einde van de 6e eeuw vC tot Attica behorend stadje tegen de zuidelijke helling van het Cithaerongebergte, gelegen aan de weg van Athene naar Thebe, ca. 20 km ten zuiden van laatstgenoemde stad.

In Eleutherae werd van oudsher de god → Dionysus bijzonder vereerd; vanuit Eleutherae werd de eredienst van Dionysus Eleuthereus in de 6e eeuw vC in Attica ingevoerd → Dionysia). Griekse archeologen hebben enkele resten van het antieke Eleutherae aan het licht gebracht, o.a. de fundamenten van een Dionysus(?)-tempel. Niet ver daarvandaan bevinden zich de indrukwekkende overblijfselen van de 300 x 100 m metende attische grensvesting Panactum (thans Piftokastro); volgens sommigen moet deze vesting met het oude Eleutherae worden geïdentificeerd.Lit. N. Bonacasa (EAA 3, 308). Kirsten/Kraiker 186-188. [Nuchelmans]

< >