Onze indeling van de egyptische gechiedenis, van Menes tot Darius, in 31 dynastieën is ontleend aan de Aegyptiaca van Manetho van Sebennytus.
Deze egyptische priester, tijdgenoot van Ptolemaeus II Philadelphus, verdeelde de koningen in groepen, vermeldde hun residentie en, voor elk van hen, het getal regeringsjaren. Zijn werk werd door de egyptologen geconfronteerd met de z.g. koningslijsten, die op bevel van de farao’s van het Nieuwe Rijk werden aangelegd. Een daarvan werd uit de ’koningskamer’ van de feestzaal van Thutmosis III te Kamak door Prisse d’Avennes naar het Louvre te Parijs gebracht; een tweede bevindt zich in de dodentempel van Seti I te Abydus; een derde werd te Sakkara ontdekt in het graf van Tener (Tunroi), uit de tijd van Ramses II. Voor de historische reconstructie worden voornamelijk de lijsten van Abydus en Sakkara gebruikt, samen met de ’konings-papyrus’ die door Drovetti aangekocht werd en sinds 1823 in het Museum te Turijn bewaard wordt. Deze papyrus, die helaas zeer fragmentarisch is, vermeldt de regeringsjaren van de vorsten en verdeelt sommigen in groepen, waarvan de jaren worden samengeteld. Hieruit blijkt dat Manetho’s werk op een soortgelijk egyptisch document moet steunen. Zie ook Palermo-steen.Lit. H. W. Helck, Untersuchungen zu Manetho und den ägyptischen Königslisten (Unters, z. Gesch. u. Alt.-kunde Ägyptens 18; Berlin 1956). Sir Alan Gardiner, Egypt of the Pharaohs (Oxford 1961) 420-453). [Vergote]
