Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 21-02-2025

DIOPHANTUS

betekenis & definitie

Diophantus (Διοφαντος) van Alexandrië, belangrijkste griekse wiskundige uit de 3e eeuw nC.

Van zijn werken zijn bewaard gebleven de eerste zes van de 13 boeken Αρθμητικα (Rekenkunde) en een korte verhandeling Περι πολυγωνων apiduwv (Polygonale getallen). Zijn Πορισματα (Vondsten) en Μοριαστικα (Breuken) zijn verloren gegaan.Diophantus maakte de rekenkunde los van de meetkunde en legde aldus de grondslagen voor de algebra. Zijn Rekenkunde geeft geen afgerond systeem, maar is een verzameling van 189 opgaven, die van commentaar voorzien zijn. Vooral op het gebied van de vergelijkingen heeft Diophantus baanbrekend werk verricht; de ’diofantische vergelijkingen’ van de moderne algebra zijn echter ten onrechte naar hem genoemd. De lectuur van Diophantus bracht de franse mathematicus Pierre de Fermat (1601-1665) ertoe, zich te verdiepen in de theorie der getallen en zijn befaamde ontdekkingen op dat gebied te doen.

Lit. Uitgaven: editio princeps: C. Bachet (Paris 1621). Beste moderne editie: P. Tannery, Diophanti Alexandrini Opera cum Graecis commentariis 1-2 (Leipzig 1893-1895). Duitse vertaling: G. Wertheiin, Die Arithmetik und die Schrift über die Polygonalzahlen des Diophantos von Alexandrien (Leipzig 1890). Engelse bewerking: T. Heath, Diophantos of Alexandria. A study in the History of Greek Algebra2 (Cambridge 1910). Franse vertaling: P. VerEecke, Les six arithmétiques et le livre des nombres polygones de D. (Paris/ Bruges 1926 = 1959). - F. Hultsch (PRE 5, 1051-1073). [Nuchelmans]

< >