Cratylus (Κρατυλος) van Athene, griekse wijsgeer, jongere tijdgenoot van Socrates.
Cratylus noemde zich een leerling van → Heraclitus en leidde uit diens leer de radicale sceptische stelling af dat, aangezien alles voortdurend in beweging is, van niets met zekerheid iets gezegd kan worden. Plato laat Cratylus, die zijn eerste leermeester geweest zou zijn, in de naar hem genoemde dialoog beweren dat onwaarheid spreken een onmogelijkheid is en dat er van nature (φυσει) voor elke persoon en elk ding een juiste benaming bestaat die in alle talen dezelfde is, terwijl zijn gesprekspartner Hermogenes houdt dat de woorden slechts op conventie berusten.Lit. Stenzel (PRE 11, 1660-1662). [Nuchelmans]
