Term uit het romeinse recht, die de bevoegdheid aanduidde om door het romeinse recht erkende handelstransacties te verrichten.
Dit ius commercii bezaten oorspronkelijk slechts de niet-romeinse bewoners van Latium. Sinds de 4e eeuw vC kon het ook aan andere niet-Romeinen verleend worden (zie Civitas). [Nuchelmans]
