Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 21-02-2025

ANTANDRUS

betekenis & definitie

Antandrus (Αντανδρος), oude nederzetting, later aeolische kolonie, in Mysië, aan de noordelijke oever van de Golf van Adramytteum, aan de voet van het Ida-gebergte.

In Antandrus zou Aeneas na de val van Troje de vloot hebben gebouwd waarmee hij uit Azië vluchtte. De stad was tot in de late Oudheid van betekenis om haar houthaven en haar scheepswerven. [Nuchelmans]

< >