Alexis (Αλεξις), een van de belangrijkste dichters van de z.g.
Midden-Komedie. Geboren te Thurii in Zuid-Italië, bracht Alexis het grootste deel van zijn leven in Athene door, waar hij de leermeester en misschien ook de oom van Menander werd. Alexis werd volgens Plutarchus 106 jaar oud; hij leefde van ca. 375 tot ca. 270. Zijn literaire nalatenschap bestond uit 245 toneelstukken, waarvan wij 136 titels kennen. Daarvan hebben er slechts 15 betrekking op mythologische onderwerpen, de meeste wijzen op onderwerpen in het genre van de Nieuwe Komedie: liefdesgeschiedenissen en typen-komedies. Alexis zou als eerste het type van de tafelschuimer of parasiet op het attische toneel hebben gebracht. Ook de 26 verzen op een papyrus Berolinensis (nr. 11771, 3e eeuw vC) waarin beschreven wordt hoe iemand zijn toevlucht zoekt bij het altaar voor een Demeter-tempel, worden door sommigen aan Alexis toegeschreven. Het is mogelijk dat Plautus’ Poenulus een bewerking is van Alexis’ Καρχηδονιος.Lit. Uitg. van de ruim 1000 regels fragmenten bij Th. Koek, Comicorum Atticorum Fragmenta 2 (Leipzig 1884) 297-408, en bij J. M. Edmonds, The Fragments of Attic Comedy 2 (Leiden 1959) 373-520. - G. Kaibel (PRE 1,1468-1471). - D. L. Page, Greek Literary Papyri 1 (Loeb Classical Library, London 1942) 232-237. [Nuchelmans]
