Aëdon (Αηδων), legendarische dochter van de Milesiër Pandareos en Harmothoë.
Aëdon huwde met Amphion’s tweelingsbroer de thebaanse koning Zethus en kreeg twee kinderen, Itylus (of Itys) en Neïs. Afgunstig geworden op haar kinderrijke schoonzuster Niobe, vatte Aëdon het plan op Niobe’s oudste zoon ’s nachts om het leven te brengen, maar bij vergissing doodde zij haar eigen zoon. In haar droefheid bad ze de gοden om genade; dezen veranderden haar in een nachtegaal (αηδων). Naast deze thebaanse, waarschijnlijk oudste vorm van de sage staan attische en kleinaziatische, voor een deel sterk afwijkende versies; zie Procne. Lit. I. Cazzaniga, La saga di Itis (Milaan 1950). [Nuchelmans]
