viceadmiraal bij de Amerikaanse Marine (San Francisco 6 Juni 1886), speelde een rol bij de verdediging van Nederlands-Indië tijdens Wereldoorlog II in het begin van 1942. Bij het uitbreken van Wereldoorlog II diende hij als schout-bij-nacht, commandant van de Amerikaanse patrouillevaartuigen op de Yang-tze.
Nog voor het conflict met Japan uitbrak, werd deze patrouille teruggetrokken naar Hongkong en Glassford benoemd tot commandant van „Taskforce 5”, bestaande uit drie kruisers en twaalf torpedojagers onder opperbevel van admiraal Thomas Hart. In deze functie bracht Glassford de Amerikaanse zeestrijdkrachten uit Manila naar Soerabaja, waar hij zijn hoofdkwartier inrichtte en verschillende acties tegen de vijand ondernam, waarvan vooral de aanval van vier Amerikaanse torpedojagers tegen Balikpapan, op 24 Jan. 1942, succes had. Na de benoeming van admiraal Hart tot bevelhebber der geallieerde zeestrijdkrachten, en de instelling van een gecombineerde „Striking Force”, volgde Glassford zijn chef op als bevelhebber van de Amerikaanse vloot in de Z.W. Pacific met hoofdkwartier te Bandoeng, uit welke plaats hij na de slag in de Java Zee naar Australië evacueerde.
Op 2 Juni d.a.v. werd hij van zijn commando ontheven en teruggeroepen naar de V.S. In Aug. 1942 werd hij begiftigd met het Grootkruis van de Orde van Oranje-Nassau.Nadien was admiraal Glassford o.a. vlootvoogd in de N.W.-Afrikaanse wateren en na de val van het Duitse Rijk enige tijd bevelhebber van de Amerikaanse zeestrijdkrachten in dat land. In 1947 verliet hij de marine met pensioen.
SCHOUT-BIJ-NACHT JHR H. A. VAN FOREEST
Lit.: Morison, History of United States Naval Operations dl III (1942).
