35ste bisschop van Utrecht, 1227-1233 (gest. 26 Juli 1233), tevoren domproost van Utrecht en van 1225-1227 bisschop van Paderborn, werd gekozen daar hij zowel door zijn persoonlijke hoedanigheden en ervaringen (hij was geruime tijd in de omgeving van keizer Frederik II in Italië geweest en had in Palestina gestreden), als wegens zijn verwantschap met de graven van Holland en Gelre de aangewezen man scheen om de nederlaag en dood van zijn voorganger Otto II op de Drenten te wreken. Hij werd vervolgens door de paus van Paderborn naar Utrecht overgeplaatst.
Wilbrand heeft met energie de strijd tegen de Drenten, die het karakter van een kruistocht aannam, gevoerd, doch eerst onder zijn opvolger Otto III is deze beëindigd. Om zich steun te verschaffen tegen de adel, die vooral in het Nedersticht het landsheerlijke gezag van de bisschop aantastte, heeft deze de stedelijke burgerijen ruim begunstigd.Lit.: Quedam narracio de Groninghe etc., uitg. C. Pijnacker Hordijk (Werken Hist. Gen., n.s. XLIX, 1888); R. R.
Post, Gesch. der Utr. bisschopsverkiezingen tot 1535 (1933), blz. 67 vlg.; Algem. Gesch. d. Ned. II (1950) blz. 276 vlg.
