noemt men een regelvlak waarbij beschrijvende lijnen elkaar snijden op een rechte lijn, in tegenstelling met de beschrijvenden van een kegel, die elkaar in één punt snijden.
Het ontstaan van dit regelvlak, dat zijn naam ontleent aan Wallis, een Engels wiskundige uit de 17de eeuw, kan men zich als volgt denken: men neme een cirkel en een lijn loodrecht op de as van de cirkel ter lengte gelijk aan de diameter van de cirkel. Men brengt nu vlakken aan loodrecht op die lijn. Deze snijden de lijn in één punt en de cirkel in twee punten. Daarna verbindt men de cirkelsnijpunten met de lijnsnijpunten, waarmede men een stel beschrijvende lijnen verkrijgt van de wig. De wig van Wallis wordt in de techniek gebruikt bij het bepalen van de vorm van ronde openingen in ringvormige lichamen, bijv. om vorm en steensnede te tekenen bij een ronde poortopening van een gebouw met een ronde hoek.
Lit.: H. Thunnissen, Gewelven (Amsterdam 1950).
