rijksgraaf (sinds 1719) von, Oostenrijks veldmaarschalk en diplomaat (Königsberg, in Frankenland, 16 Juli 1673 - Menselwitz, bij Altenburg, 23 Nov. 1763), diende eerst in het Oostenrijkse (tot 1709), daarna in het Saksische (tot 1715) en eindelijk weer in het Oostenrijkse leger. Van 1726 tot 1733 was hij Oostenrijks gezant te Berlijn en wist er grote invloed op koning Frederik Willem I te verkrijgen.
In de Poolse Successieoorlog versloeg hij de Fransen bij Klausen (1735). Van 1737-’39 streed hij als keizerlijk opperbevelhebber tegen de Turken, maar viel in ongenade wegens échecs. In de Oostenrijkse Successieoorlog koos hij dus partij voor Beieren en commandeerde het leger van keizer Karel VII van 1740-’45.Lit.: Thérèse von Seckendorff, Versuch einer Lebensbeschreibung des Feldmarschalls Grafen von S. (4 dln, 1792-1794).
