is de naam van een zeer oud en aanzienlijk Nederlands adellijk geslacht, dat— aangezien het behoort tot een der gemediatiseerde Duitse Huizen — vermeld wordt in het 2de dl van de Almanach de Gotha. Leden er van zijn sinds ca 1346 in het bezit van het kasteel Rechteren in Overijsel. De geregelde stamreeks vangt aan met Frederik van Hekeren genaamd Van der Ese (z Heeckeren, Van), ridder (ca 1295 - 6 Apr. 1357), afkomstig van de Eeze, een havesathe bij Almen, en hoofd van de partij der Hekerens, mogelijk een zoon van Frederik van Hekeren genaamd Van der Ese, ridder (gest. 1320).
Zijn zoon Frederik Van Hekeren genaamd Van der Ese (ca 1320 - 2 Nov. 1386/87), ridder, huwde ca 1346 met Lutgardis erfdochter van Sweder van Voorst genaamd Van Rechteren, die hem het kasteel Rechteren aanbracht.Diens kleinzoon Frederik van Hekeren genaamd Rechteren (gest. 1 Febr. 1462), die in 1425 Bredenhorst onder Heinoo kocht, verkreeg door zijn huwelijk met Cunegonde van Polanen de heerlijkheden Voorst, Keppel en Asperen en was een der rijkste en machtigste edelen van zijn tijd. Van Frederiks zoons werd de jongste, Zeger, de stamvader van het adellijke geslacht Van Voorst tot Voorst, terwijl de tweede, Otto, die Rechteren en Bredenhorst bezat en ca 1470 Almelo kocht, het geslacht, dat zich sinds ca 1600 „Van Rechteren” tout court noemde, voortzette. Joachim Hendrik Adolph van Rechteren, heer van Rechteren, den Schulenborg en de Eeze (Hellendoorn 28 Nov. 1687 - Markt Einersheim 5 Mrt 1719), kwam door zijn huwelijk met Amalia Alexandrina Frederica gravin van Limpurg-Speckfeld te behoren tot de Duitse rijksgravenstand. Op grond hiervan nam hij de grafelijke titel aan en zijn nakomelingen hebben deze behouden. De toevoeging „Limpurg” aan de naam dateert ook uit deze tijd. Later splitste zich het geslacht van Rechteren Limpurg in een oudere en een jongere tak: de oudste bleef in Nederland, verkreeg in 1819 Almelo en Rechteren, terwijl in 1822 door koning Willem I aan de graventitel rechtsgrond werd verleend (deze tak splitste zich in 1851 wederom in een oudere die Almelo en een jongere die Rechteren kreeg), de jongste behoort tot de Beierse adel, verkreeg in 1819 Limpurg-Speckfeld en voert de graventitel „von Rechteren-Limpurg-Speckfeld”.
Een Nederlandse tak van het geslacht van Rechteren, afstammend van Joachim Hendrik Adolphs oom Adolph Hendrik van Rechteren (10 Mrt 1656 - Almelo 15 Mrt 1731), ambassadeur te Wenen en in 1705 verheven tot Duits rijksgraaf, stierf in 1928 uit. Het geslacht van Rechteren Limpurg heeft zich reeds zeven eeuwen lang op hetzelfde hoge sociale niveau gehandhaafd.
Lit.: Versuch eines Geschlechtsregisters der Familie der jetzigen Grafen v. R. L. (1813); J. Ph. de Monté Verloren, Het wapen en de graventitel van het geslacht v. R. L., in: Maandbl.
De Ned. Leeuw, LVII (1939), met naschrift van Falck; D. P. M. Graswinckel en H. Hardenberg, Het archief van het kasteel Rechteren (1941).
