Duits schrijver (Maagdenburg 24 Febr. 1829 - Berlijn 25 Febr. 1911) studeerde rechten en letteren en was leraar en journalist. Sedert 1860 wijdde hij zich geheel aan de letteren.
Hij was een begaafd romanschrijver, die uit liberaal standpunt het leven van zijn tijd beschreef. Zijn novellen behoorden eveneens tot de beste die toen verschenen. Minder bekend werd zijn toneelwerk.Bibl.: (voorn. werken): Problematische Naturen (1860, over liberale revolutie van ’48); In Reih und Glied (1866, over F. Lassalle); Hammer und Ambosz (1869, tegen Marxistische klassenstrijd); Sturmflut (1876, over financiële débâcle na de oorlog van 1870); Sämtliche Romane (10 dln, 1871; 29 dln 1904); Beiträge zur Theorie und Technik des Romans (1883); Neue Beiträge zur Theorie und Technik der Epik und Dramatik (1889).
Lit.: H. Henning, S. (1910); V. Klemperer, Die Zeitromane S.s und ihre Wurzeln (1913); H. Schierding, S.s Romantechnik, diss. Münster (1914); M. Geller, S.’s Theorie u. Praxis der Romane (1917).
