voormalig hertogdom in Thüringen, bestond uit twee delen, door het land van Reuss gescheiden, nl. het oostelijke of Altenburgse en het westelijke of Saal-Eisenburgse. Het eerste was omsloten door het koninkrijk Saksen, de Pruisische provincie Saksen en Reuss-Gera, het tweede door Schwarzburg-Rudolstadt, Saksen-Meiningen, Saksen-Weimar, Reuss-Gera en de provincie Saksen.
Sedert 1250 was het in het bezit van het Saksische huis Wettin en wel sinds 1485 van de Ernestynse tak. In 1825 stierf de lijn Saksen-Altenburg uit en in 1826 kwam de lijn Saksen-Hildburghausen aan het bestuur, die echter haar eigen bezittingen aan Saksen-Meiningen moest afstaan. In 1862 ging Saksen-Altenburg een militaire conventie en in 1866 een verbond met Pruisen aan. In 1867 werd het lid van de Noordduitse Bond. 13 Nov. 1918 deed de hertog afstand van de regering en 1 Mei 1920 ging Saksen-Altenburg in Thüringen op.
