Italiaans toneel- en romanschrijver (Caltanissetta, Sicilië, 30 Nov. 1889), munt uit in beschrijvingen van de ruige, tropische pracht van zijn geboorte-eiland (maar bereisde daarnevens met ware geestdrift Nederland en ook delen van Duitsland), doch dankt zijn roem als filosofisch-emotioneel opmerker van de mens als speelbal van het lot bovenal aan zijn soms zeer fantastische toneelspelen, waarvan de comedie Marionette, che passione! (1918) het befaamdste is. Zijn kijk op het leven neigt naar het groteske, is verwant met die van Pirandello, maar zijn dramatische visie spruit voort uit een nog sceptischer, meer negatieve geesteshouding.
Bibl.:
Toneel: Marionette, che passione! (1918); La Bella Addormentata (1919); Amara (1919); Per far l’alba (1919); L’ospite desiderato (1921); La Danza su un piede (1923); Lazzarina fra i coltelli (1923); Il Delirio dell’oste Bassà (1925); Primavera (1927); La Roccia e i monumenti (1923); L’avventura terrestre (1925); Tra vestiti che ballano (1927); Febbre (1927); Canicola (1927); La fidanzata dell’albero verde (1935). Romans: La fuga (1917); La donna che può capire capisca (1923); La festa delle rose (1920); La donna senza amore (1920).
Verhalen enz. (o.a.): Ponentino (1916); Io commemoro Loletta (1919); Palamede, Remigio ed io (1920); C’era il diavolo o non c’era il diavolo (1929); Luce del nostro cuore (1932).
Lit.: Adr. Tilgher, Studi sul teatro contemp. (Roma 1928), p. 153-185; A. Bocelli, in Nuova Antol. CCCLXVII (1933). p.612-614; S.D’Amico, Il teatro ital. (Milano 1932); N. Sapegno, in: Stor. d. lett. it. III (1948).
