Joods schrijver (Mantua 1513 - Ferrara 1577), is vooral bekend geworden door zijn werk Meor Enajim („Licht der Ogen”, 3 dln, Mantua 1574). Dit geschrift werd door latere (ook Christelijke) geleerden zeer veel gebruikt en is nog heden een degelijke wetenschappelijke bijdrage voor de Joodse geschiedenis, letterkunde en archaeologie.
Tegen de aanvallen van zijn vijanden schreef hij Mazref la-Kesef („Smeltkroes voor zilver”). De critische aard van deze werken bracht de rabbijnen er toe een verbod tot studie daarvan door jonge mensen uit te vaardigen.Lit.: Waxman, Hist. of Literature II, p. 516-522.