een Middelnederlandse bewerking van een der branches (vertakkingen) van de Alexanderroman, t.w. Les Voeux du Paon ou le Roman de Cassamus van Jacques de Longuyon.
Naast de bekorte bewerking, waarbij de ruim 3900 verzen van het origineel tot 1890 verzen zijn ingekrompen (uitg. door E. Verwijs, Groningen 1869), heeft er blijkbaar nog een onverkorte bewerking bestaan, waarvan slechts enkele fragmenten bewaard zijn gebleven (uitg. Verwijs a.w., Inl., bl. XV-XVI en A.
Willems in Taal- en Letterbode 2 (1871), blz. 158 e.v.).
De roman van Cassamus is van belang als uitbreiding van de Alexandercyclus, maar meer nog als document voor de kennis der latere (14de eeuwse) opvatting van chevalerie en hoofse liefde. Het spelelement wint aan betekenis. Allereerst in de beschrijving van de strijd, dan ook in de voorname plaats, die de beschrijving van het koningsspel en schaakspel in het geheel innemen.
