Joannes Carolus Hubertus, Nederlands schrijver (Rotterdam 23 Febr. 1815 - Vilvoorde 21 Juni 1888), studeerde rechten te Gent en te Leuven en vestigde zich in 1844 te Brussel. Hij oogstte veel bijval met zijn hoogdravend epos in alexandrijnen Ambiorix (Leuven 1841), maar zijn rijmvaardigheid komt beter uit in de hekelende gedichten, Dichtluimen (Leuven 1842), Ernst en Boert (Brussel 1847), die echter al te weinig van fijne smaak getuigen.
In proza leverde hij o.m. Een Reisje in het Noorden (Leuven 1843). Hij was de vinnigste en schamperste polemist van zijn tijd (Poëzy en lettercritiek, Roeselare 1884).Bibl.: N. verzamelde zijn werk in Gedichten, 1843-59, 2 dln (A’dam 1859); Gedichten, 1860-1870 (ibid. 1870); Proza, 1843-1873, 2 dln (ibid. 1873); Poëzij en proza, 1874-’77 (ibid. 1877).
