(eig. : Rosencranz), Hongaars staatsman (Ada 1892), was zoon van een onderwijzer-poelier, studeerde te Boedapest, werkte daarna te Londen en werd daar socialist. In Wereldoorlog I was hij officier in het Hongaarse leger; als krijgsgevangene in Rusland werd hij actief communist.
Hij raakte bevriend met Lenin en nam deel aan de October-revolutie. In 1918 begaf hij zich naar Hongarije, werd lid van de Hongaarse communistische partij en commissaris (minister) in de revolutionnaire regering van Bela Kun. Van 1920-1924 verbleef hij als secretaris van het uitvoerend comité van de Komintern in diverse landen. In 1924 werd hij lid van het uitv. comité der Hongaarse comm. partij. Illegaal werkend in Hongarije werd hij in 1925 gearresteerd en ter dood veroordeeld. Heftige protesten uit het buitenland bewerkten wijziging van het vonnis in 8½ jaar dwangarbeid.
Hij verbleef echter tot 1940 in de gevangenis, toen werd hij op grond van uitwisseling uitgeleverd aan de Sovjetunie. In Moskou vervulde hij een belangrijke rol in de Komintern. Na de verovering van Hongarije door Sovjet-troepen keerde hij in 1945 naar zijn land terug, waar hij als secretaris-generaal der partij en premier de machtigste positie inneemt.DR T. EERMAN
