is een landschap in de Haute-Normandie, gelegen tussen de Seine en het Kanaal. Het ontleent zijn naam aan de kalksteenbodem (calx, chaux), die met een dikke laag vruchtbare klei is bedekt en tegen het Kanaal met een steile klifkust eindigt.
Le Pays de Caux is een dichtbevolkt akkerbouwgebied, dat rijke oogsten aan klaver, suikerbieten en koolzaad levert. De bewoners — de Cauchois — hebben de aard en zeden van hun voorouders bewaard en gelden als typen van de oorspronkelijke Normandiërs. Bolbec en Yvetot vormen de voornaamste plaatsen in dit gebied, dat overigens in sterke mate op Le Havre en de steden van het Seinedal (Rouen, Caudebec, Tancarville) is georiënteerd. Van Yvetot werd, in Wereldoorlog II, ⅕ deel (vooral in het centrum) verwoest.
Van Caudebec en Caux werd ⅔ deel verwoest; vooral de oude stad en haar monumenten hebben van de oorlog geleden, zoals het Maison des Tempeliers, en de kerk Notre Dame; ook enige schilderachtige oude straten bestaan niet meer.Lit.: J. Sion, Les paysans de la Normandie oriëntale (1909).
