graaf, Oostenrijks staatsman (Wenen 17 Mei 1797 - 28 Oct. 1865), werd 1828 gezant te Karlsruhe en Darmstadt, 1838 te Stuttgart, in 1844 te Turijn, in 1848 te St Petersburg, en werd in 1850 gevolmachtigde op de conferentie van Dresden, in 1851 gezant te Londen. Zijn politiek als minister van Buitenlandse Zaken (1852-1859) gedurende de Krimoorlog was niet gelukkig, zodat op de vrede van Parijs, waar hij zelf vertegenwoordiger was, met de belangen van Oostenrijk geen rekening werd gehouden en het verplicht werd de Donauvorstendommen te ontruimen.
Ook in het verdere verloop der Italiaanse kwestie toonde hij weinig krachtige leiding te kunnen geven en moest in 1859 aftreden, toen Frankrijk Sardinië steunde in zijn politiek tegen Oostenrijk dat buiten hem om een ultimatum aan-Sardinië had gericht.