zoon van Jacobus, staat (Lucas 6 : 16) op de lijst der Twaalf Apostelen; bij Marcus wordt in zijn plaats Thaddaeus, bij Matthaeus Lebbaeus vermeld, die men reeds in de Oudheid met Judas vereenzelvigde en een zoon van Alphaeus en broeder van een jongere Jacobus noemde. De vereenzelviging van deze met de evenzo genoemde broeder van Jezus gaf aanleiding, om aan hem de in het Nieuwe Testament opgenomen brief toe te schrijven.
Beide namen echter zijn zeer gewoon: zelfs hun combinatie in familieverband Bewijst weinig.De brief van Judas kwam sedert de 4de eeuw in de Westerse en Griekse canon. De Syrische kerk is de zgn. kleine Katholieke Brieven en de Apocalypse lang blijven verwerpen. Deze brief bestrijdt ketterij in en buiten de Christelijke gemeenschap. Het is onmogelijk de omstandigheden, waaronder de brief geschreven is, te bepalen of het tijdstip met zekerheid aan te wijzen. Als hij van II Petrus afhankelijk is, mag men, uit wat in II Petr. 3 : 1516 wordt gezegd betreffende de brieven van Paulus, de gevolgtrekking maken, dat de schrijver deze reeds als een geheel van heilige geschriften kende. De datering van beide blijft echter vrij onzeker.
