genaamd, Italiaans beeldhouwer (Quercia Grossa, bij Siena, ca 1374 - Siena 20 Oct. 1438), was een op zichzelf staand meester, zonder directe voorganger of navolger. In 1401 deed hij mede aan de wedstrijd voor de deur van het Baptisterium in Florence.
Zijn eerste werk is de prachtige tombe van Ilaria del Carretto in de Dom in Lucca. In 1409 kreeg hij de opdracht voor de versiering van de nieuwe fontein in Siena, de Fonte Gaia, die in 1419 klaarkwam. De oorspronkelijke reliëfs zijn om verdere verwering te voorkomen in het museum gebracht en door replieken vervangen. Aan het doopbekken in het Baptisterium van Siena zijn alleen het reliëf Zacharias in de tempel en de profetenfiguren van zijn hand. In Bologna kreeg hij de opdracht het hoofdportaal van de S. Petronio te versieren (1427-1437).
In het tympanon zijn vrijstaande figuren, een zittende Madonna tussen S. Petronio en S.Ambrosius, aangebracht, terwijl de deur omlijst is met vrij kleine reliëfs, voorstellende de jeugd van Christus, het scheppingsverhaal, de geschiedenis van Noach en profeten. Hier blijkt dat hij zich ontwikkeld heeft tot een van de grootste beeldhouwers van zijn tijd.Lit.: I. B. Supino, J. d. Q. (Bologna 1926); P. Bacci, J. d. Q. (Siena 1929); G.
Nicco, J. d. Q. (Firenze 1934); G. Delogù, Ital. Bildhauerei (Zürich 1942).
