of beter Ermunduren, is de naam van een deel der Germaanse Sueven*, die tussen Thüringerwoud, Ertsgebergte en Harz woonden. In 17 n.
Chr. waren zij aan Marbod*, de koning der Markomannen, onderworpen en streden in 58 met de Chatten* om het bezit der zoutbronnen aan de Werra. Uit de Hermunduren, welk woord waarschijnlijk „machtige, verheven Duren” betekent, zijn later de Thüringers ontwikkeld.