Remonstrants predikant (Amsterdam 1 Jan. 1862 - Huis ter Heide 9 Apr. 1930), stond van 1886-1902 in verschillende gemeenten; van 1902-1916 hoogleraar aan het seminarie der Remonstranten te Leiden, en vanaf 1916 hoogleraar aan de universiteit van Amsterdam. Groenewegen is geen intellectualist.
Voor hem is godsdienst zaak van het hart. Dogmatiek erkent hij als wetenschap van een bijzondere soort. Zij heeft eigen methode en doel. Ondertussen stelt hij de dogmatiek als eigensoortige metaphysica onder de controle van de algemene metaphysica en heft daarmee practisch de zelfstandigheid der dogmatiek op. Groenewegen is in het gevoel blijven steken en heeft geen oog gehad voor de openbaring als bron van geloofskennis, die ons geschonken wordt en niet uit de mens opkomt.Bibl.: De metaphysica in de wijsbegeerte van den godsdienst (1902); De theologie en hare wijsbegeerte (1904); Jacobus Arminius (1909); Het donkere vraagstuk der ethiek (1923).
