Duits humanist (slot Sassenburg bij Münster 1468 - Dülmen 1534), kwam na een leertijd te Münster op de beroemde Latijnse school van Alexander Hegius te Deventer, werd daarna leerling van Rudolf Agricola te Heidelberg; hij zwierf in Italië, Frankrijk, keerde terug naar Keulen, onderwees te Rostock, Greifswald, Wittenberg, Leipzig en Keulen. Zijn bijnaam was Pasiphilus (Allemansvriend?) Westphalicus.
Hij verdedigde het humanisme en zijn geest in geschriften, koos de partij van Reuchlin en moest daarom wijken uit Keulen, trad in nauwe relatie tot Erasmus, duurzamer nog tot Hutten, later tot Luther. Hij heeft in Nederland en in Engeland gereisd, werd schoolhoofd te Wezel en ten laatste hoogleraar te Marburg 1526.Bibl.: Oestrum (1506); Valium humanitatis (1518. heruitg. Frankfort a.d.M. 1719).
Lit.: H. J. Liessem, H. v. d. B., in Progr.
Köln (1884-’80, 1905 en 1909); P. Kalkoff, Archiv. f. Reformationsgesch., III, 137 vlgg.. VIII, 341 vlgg.; J.
Lindeboom, Het bijbelsch humanisme in Nederland (1913), 134-145
