Zwitsers Protestants theoloog (Bern 18 Sept. 1863 - St Gallen 22 Mrt 1931), was sedert 1898 predikant aan de Neumünster te Zürich. Hoewel zelf geen leider van de sociaal-democratie heeft hij de moderne Christelijk-sociale beweging in Zwitserland en daarbuiten sterk geïnspireerd, en zijn invloed op Karl Barth en de Dialectische School is onmiskenbaar.
In de sociaal-democratie zag hij een beweging, onbewust door God gedreven, die de verburgerlijkte Kerk moest aandrijven om te komen tot gemeenschapsarbeid voor het Godsrijk. Het hoofdaccent van zijn werk ligt vooral op de religieuze fundering van het socialisme.Bibi.: Clemens Alexandrinus u. das Neue Testament (1896); Wilhelm v. St. Thierry, ein Repräsentant d. mittelalterl. Frömmigkeit (1897); Die Welt d. Vaters (preken 1901); Das Unmittelbare (1902); Sie müssen (zeer invloedrijk geschrift, 1903); Gerechtigkeit (1905); Wir Pfarrer (1907); Die Revolution d. Christentums (1908); Reden a. d. deutsche Nation (1916); Das Bilderbuch Gottes f. Gross u. Klein (1917); Im Anfang war die Tat (over Imm. Kant, 1923); Not u. Gewissheit (1926); Plato u. wir (1927); Ueber d. Problem d. Unbedingten (1928); Mein Volk (1929).
Lit.: E. Steinbach, Konkrete Christologie (1934); W. Nigg, H. K.’s Vermächtnis (1941).
