tweede hertog van (1454 1483), verloor, nauwelijks één jaar oud, zijn vader Humphrey Stafford. Daar hij langs vaders en moeders zijde van koninklijken bloede was en daarenboven onmetelijk rijk, koesterde koning Edward IV grote belangstelling voor zijn toekomst, erkende hem in 1465 als hertog van Buckingham en huwelijkte hem hetzelfde jaar uit aan Katherina Woodville, een zuster van zijn echtgenote.
Na de dood van Edward IV (9 Apr. 1483) was de hertog evenwel één der eersten om partij te kiezen voor de pretendent Richard, hertog van Gloucester. Het was zelfs met de hulp van Henry Stafford dat Richard zich meester kon maken van de jonge zoon van de overleden vorst, Edward V, terwijl in de gebeurtenissen die leidden tot de kroning van de hertog van Gloucester (Richard III — 26 Juni 1483) de hertog van Buckingham eveneens een zeer belangrijk aandeel heeft gehad. Beloond met tal van eervolle ambten begaf Henry Stafford zich naar Wales, waar hij zich echter liet overhalen de zijde te kiezen van de tegenpretendent van Richard, Hendrik Tudor, graaf van Richmond (later Hendrik VII). Aan het hoofd van een leger van Welshmen rukte hij Engeland binnen, doch de expeditie mislukte en de hertog viel in handen van Richard III die hem na een kort proces, op 2 Nov. 1483, te Salisbury liet terechtstellen (z Rozenoorlog).DR L.VOET.
