(Johann) (Daniël), Zwitsers schrijver (Maagdenburg 22 Mrt 1771 Aarau 27 Juni 1848), trok als toneeldichter met een reizende troep, studeerde te Frankfort a/d Oder theologie, wijsbegeerte en rechten. In 1796 vestigde hij zich in Graubünden waar hij zich wijdde aan de volksopvoeding; sinds 1807 woonde hij in Aarau.
Hij verrichtte ook baanbrekend werk op het gebied van de bosbouw en nam hoge functies waar in het kantonnaal bestuur. In de 19de eeuw zijn talloze zijner werken in het Nederlands vertaald.Bibl.: Aballino, der grosze Bandit (1794, roman; 1795, toneelstuk) ; Gesch. vom Untergang undKampf derscbweizerischenBergund Waldkantone (1801); Die Alpenwalder (1804); Historische Denkwürdigkeiten der helvetischen Staatsumwalzung (I8O3-’O5); Der schweizerische Bergförster (1806); Das Goldmachersdorf (1817); Adrich im Moos (1824). Gesammelte Schriften hrsg. v. E. Zschokke (36 dln, 1851-’54); Ges. Novellen hrsg. v. A. Vögtlin, 12 dln (1904).
Lit.: M. Schneiderreit, H. Z. (1902); C. Günther, Z.s Jugend- u. Bildungsjahre (1918); R. Zschokke, Ober H.
Z.s Geschichtsauffassung, diss. (1928); Leo Weisz, in: Zeitschr. für Forstwesen (1946); P. Schaffroth, H. Z. als Politiker u. Publizist wahrend d. Restauration u. Regeneration, diss. Bern (1950).
