koninklijk paleis gelegen aan de Theems tegenover Kingston, werd in 1515 gebouwd door kardinaal Wolsey, op de plaats van een ouder landgoed, dat reeds deze naam droeg, waaruit blijkt dat „Hampton Court Palace” dus geen dubbele benaming is. Het is opgetrokken in Tudorstijl, de laatste phase van de Gothiek, die, ofschoon zelf vnl. in de kerkbouw toegepast, hier, onder de Italiaanse invloed van de nu ook Engeland weldra naderende Renaissance, op de profane bouwkunst wordt toegepast.
Reeds in 1525 werd Wolsey genoodzaakt, het paleis aan Hendrik VIII ten geschenke te geven, daar deze jaloers was op zijn minister. Na die van de oorspronkelijke bouwheer is de naam van Sir Christopher Wren zeer nauw met het paleis verbonden. In het eind der 17de eeuw bestond het plan dat Wren het gehele oude gebouw zou vervangen door een paleis in statige classicistische stijl. Daartoe werd het oorspronkelijke gebouw ten dele afgebroken, de Base Court en de Clock Court met Ann Boleyn’s Gateway en de grote Hall van Hendrik VIII, benevens de kapel en enkele particuliere vertrekken van kardinaal Wolsey bleven echter behouden. Aan de Z.en O.-zijde daarvan bouwde nu Wren tussen 1698 en 1718, op de plaats van het afgebroken complex, de colonnade en de Fountain Court, waaromheen de vertrekken liggen, die werden gebouwd voor en bewoond door Willem III en Maria en door koningin Anna. Aan deze zijde strekt zich ook het fraaie park uit. Het paleis, dat na de dood van George II in 1760 niet meer door de koninklijke familie wordt bewoond, bezit een fraaie collectie schilderijen van Engelse, Franse, Italiaanse en Hollandse meesters, waaronder de cartons van Andrea Mantegna.A. SCHIPPERS
Lit.: Algemene Kunstgeschiedenis o. r. v. prof. dr Fr. W. S. van Thienen, dl IV, p. 160-162 (Utrecht 1949); M. Sands, The Gardens of Hampton Court (London 1950); G. H. Chettle, F.
S. A., Hampton Court Palace, publ. by H. M. Ministry of Works (1950); Ernest Law, A short history of Hampton Court (London 1924); Ph. Lindsay, Hampton Court, a history (London 1948).
