Met deze naam worden aangeduid:
a. paalrijen of andere werken op het buitenbeloop van dijken, die moeten dienen om de kracht van de golfslag te breken, alsmede bestortingen met zware blokken aan de buitenzijde van havendammen;
b. dammen, aangelegd aan de buitenzijde van reden en havens, welke de golfslag en deining moeten verminderen. Voor dit doel heeft men wel eens verankerde drijvende constructies gemaakt, echter steeds zonder succes.
Een uiterst belangrijke rol hebben golfbrekers gespeeld bij de landingsoperaties van de geallieerde legers in Juni 1944 op de Normandische kust. De zgn. Mulberry-havens (A bij Vierville-sur-Mer voor het Amerikaanse leger, B bij Arromanches voor het Engelse) bestonden uit een havenkom, gevormd voor de vlakke kust door een rij golfbrekers. Binnen de havenkommen aanlegplaatsen en verbindingsbruggen met de wal. Deze golfbrekers bestonden gedeeltelijk uit een rij gezonken oude schepen, die het aller eerst werden aangevoerd en op de aangegeven plaats door explosies tot zinken werden gebracht. (Een der te Arromanches gebruikte schepen was H.
M. kruiser Sumatra.) Nadat hierdoor enige beschutting was verkregen voor kleine vaartuigen, werd het overige deel van de golfbrekers gemaakt uit plaatstalen caissons, die in Engeland waren vervaardigd en naar de Normandische kust werden gesleept. Op deze wijze heeft men in de Mulberry A en B havens, alsmede op 3 andere plaatsen, een totale lengte aan golfbrekers gemaakt van ca 8 km. Men heeft ook nog getracht een buitenste golfbreker te maken, bestaande uit een drijvende constructie, deze werd echter spoedig door storm vernield.
IR J. TH. RIETVELD
Lit.: John P. Taylor: The prefabricated Port of Arromanches (De Ingenieur jrg. 1946 pg A 35 e.v.).
