Italiaans dichter en politicus (Milaan 23 Dec. 1783-Turijn 23 Dec. 1851), die, na zich jong reeds zekere bekendheid als satirendichter en vooral als vertaler uit het Engels en Duits (Gray, Goldsmith, Schiller) te hebben verworven, in 1816 de voornaamste stoot gaf tot het doorbreken der romantische stroming in de Italiaanse letteren met zijn brochure Sul Cacciatore feroce e sulla Leonora di G. A.
Burger, Lettera semiseria di Grisostomo. Dit boekje is te beschouwen als het manifest van de romantiek in Italië. In de liberale, tegen de Oostenrijkse overheersing gerichte Conciliatore (i8i8-’ig) werkte hij in artikelen de romantische ideeën nader uit. Kort daarop nam hij deel aan de samenzweringen ter bevrijding van Lombardije van het Oostenrijkse juk en moest in 1821 naar het buitenland vluchten. Hij woonde tot 1829 te Londen, waar hij als boekhouder in zijn onderhoud voorzag; hij schreef er de „romances” Clarina, II Romito del Cenisio, Matilde, II Trovatore e.a., waarin hij, in de epischlyrische trant van zijn Duitse voorbeelden, de ellende van den balling bezingt. Zij hadden om haar vaderlandse gloed, ondanks haar artistieke tekorten, in Italië destijds veel succes.
Eerst in 1848 kon hij naar Italië terugkeren en hij was nog enige tijd lid van het parlement. Zijn werken zijn in 1863 te Milaan uitgegeven (Opere e inedite); bloemlezingen er uit verschenen in 1911, 1915 en 1926 (.z Italië, letterkunde).MR H. VAN DEN BERGH
Lit.: Over Berchet o.a.: A. Tolio-Campagnoli (Torino 1911); E.Bellorini (Messina 1917); E. Lo Gatto (Firenze 1933).
