Italiaans liberaal politicus (Sarno, prov. Salerno 15 Apr. 1882 Cannes 6 Apr. 1926), een der slachtoffers van geweldplegingen door het fascisme, doceerde aanvankelijk filosofie te Pisa, werd journalist en diende in Wereldoorlog I als kapitein der artillerie.
In 1919 werd hij hoofdredacteur van II Mondo, het blad van Nitti, tevens Kamerlid. Van Mei-Juni 1920 was hij onderstaatssecretaris van financiën in het kabinet-Nitti, van Febr.-Oct. 1922 minister van koloniën in het kabinet-Facta. Hij stond in de voorste gelederen van de strijd tegen het fascisme en organiseerde in het najaar van 1924 met Don Luigi Sturzo de zgn. Aventijnse Oppositie tegen Mussolini. Reeds in 1923 door een troep zwarthemden overvallen, onderging hij eind Mrt 1926 te Pontedera een dusdanig zware mishandeling, dat hij, naar Frankrijk uitgeweken, te Cannes aan de gevolgen bezweek.
