is het resultaat van een bewerking, waarbij stukken gekleurd of met verfstof bestreken en daarna gebrand glas worden samengesteld tot voorstellingen van religieuze en soms ook van wereldse aard. Deze glasschilderkunst kwam tot grote bloei tijdens de Gothiek, waar met het steeds geringer worden van het wandvlak de ramen groter werden, tot deze, vooral in Frankrijk, uitgroeiden tot ware wanden van glas.
Na een periode van verval werd de glasschilderkunst wederom in de igde eeuw met grote ijver beoefend (Praerafaelieten). Ook onze tijd kent vele knappe glasschilders.
