Duits scheikundige (Breslau 9 Dec. 1868 - Bazel 29 Jan. 1934), was lange tijd hoogleraar in de physische chemie te Berlijn, vervolgens hoogleraar en directeur van het Kaiser Wilhelm Institut für Elektrochemie te Dahlem; hij was een der bekendste physische chemici van zijn tijd. Zijn technisch door C.
Bosch verwezenlijkt procédé der ammoniaksynthese uit stikstof en waterstof bezorgde hem de Nobelprijs (1919). Hij verrichtte een groot aantal belangrijke en originele wetenschappelijke onderzoekingen. Behalve op het gebied van de gasreacties, zowel wetenschappelijk als technisch, liggen de meeste zijner onderzoekingen op dat der electrochemie.Bibl.: Grundrisz der techn. Elektrochemie (München 1898); Thermodynamik techn. Gasreaktionen (München 1905; i. h. Eng. New York 1908); Fünf Vorträge aus den Jahren 1920-’23 (1924); Aus Leben und Beruf (1927).
