Vlaams schilder (Gent 1883-1939), studeerde aan de Academie van Gent, onder Delvin. Hij verbleef van 1904-1913 te St Martens-Latem aan de Leie en werd er met Servaes, Permeke, Gust en Leon de Smet een der voornaamste vertegenwoordigers van de zgn.
School van Latem. Sedert 1907 was hij tekenleraar aan de academie van zijn geboortestad. In 1913 ondernam hij een reis naar de V.S. Tijdens Wereldoorlog I verbleef hij als vluchteling in Nederland. Hij ontmoette er Gust de Smet en woonde met hem beurtelings te Amsterdam, Blaricum en Laren. In 1922 was hij terug in België en woonde met Permeke en Gust de Smet een tijdje in Oostende.
Nadien was hij weer aan de Leie te Bachte-Maria-Leerne en te Afsné. Sedert 1925 woonde hij definitief te Gent.Hij is als impressionnist begonnen. In Nederland gaat hij naar het expressionnisme over, om rond 1926 surrealist te worden. Hij schildert gedachten, dromen, nachtmerries. Met zijn grotesken staat hij in de traditie van Bosch. De grote verscheidenheid van zijn werk spruit voort uit het feit, dat hij het menselijk gegeven vermengt met visioenen uit de rijken van de mineralen, de planten en de dieren. Zijn verbeelding wordt gevoed door de ervaringen van zijn intuïtie en onderbewustheid. Zijn compositorische kracht en zijn schoon schildersoog maken zijn zeldzaamste scheppingen geloofwaardig.
Lit.: André de Ridder, Sélection, cahier 12.
