politiek publicist in Oostenrijkse dienst (Breslau 2 Mei 1764-Weinhaus, bij Wenen, 9 Juni 1832), maakte zich het eerst tot woordvoerder der Europese contra-revolutie door zijn vertaling en commentaar van Burke’s Reflections on the revolution in France (2 dln 1793) en zijn Fragmente aus der neuesten Geschichte des politischen Gleichgewichts (1804). Sedert 1802 was hij in Oostenrijkse staatsdienst en sedert 1809 medewerker van Metternich.
Op de grote Europese congressen van de restauratie-tijd fungeerde hij als protocolopsteller. Hij ging toen door voor de ,,pen van Europa”.Bibl.: Ausgew. Schriften, herausg. v. W. Weick (5 dln Stuttgart I836-38); Briefe von und an Fr. v.
G. herausg. v. F. G. Wittichen und E.
Salzer (4 dln, München-Berlin 1909-’15); Staatsschriften und Briefe, herausg. H. v. Eckhardt (2 dln, München 1921).
Lit.: E. Guglia, Fr. v. G. (Wien 1901); E. Pflüger, Fr. v.
G. als Widersacher Napoleons I (1904); F. Kircheisen, Die Schriften von und über G., eine bibliogr. Übersicht (in den Mitt. des Institutsf. österr. Geschichtsforschung, 1906); P. F.
Reiff, Fr. v. G. an opponent of the French Revol. and Nap. (Urbana 1912); A. Robinet de Clery, Un diplomate d’il y à cent ans F. de G. (Paris 1917); H. v. Srbik, Metternich (1925); G.
H. Schwalm, Studien zu F. v. G. (Gelnhausen 1920); W. Rasemann, Die rationalen und traditionalen Elemente in den Publizistik des F. v.
G., diss. München (1934); C. S. B.
Buckland, F. v. G. relations with the British govemment (London 1933); P. R. Sweet, Fr. v.
G. defender of the old order (Madison, Wisc., 1941); H. Lang, Politische Geschichtsbilder Metternich, G., Adam Müller (Bern 1944); Golo Mann, Fr. v. G. Gesch. eines europ.
Staatsmanns (1947).
