(de Borja y Aragon), Heilige (geb. Gandia 1510), stammend uit de hoogste adel, was een achterkleinzoon van paus Alexander VI en van moederszijde van Ferdinand van Aragon.
Van 1539-1543 was hij onderkoning van Catalonië, van 1543-1551 hertog van Gandia. Maar zozeer had hem de aanblik getroffen van het lijk der keizerin Isabella, dat hij reeds lang aan de ijdelheid der wereld trachtte te verzaken. Na de dood van zijn gemalin in 1546 werd hij heimelijk in de orde der Jezuïeten opgenomen. Eerst in Mei 1551, nadat voor al zijn acht kinderen gezorgd was, trad hij openbaar op als Jezuïet. Hij werd in hetzelfde jaar nog tot priester gewijd. Na veel tegenkantingen, ook van geestelijke zijde, wist hij als derde generaal der Jezuïeten de nieuwe orde tot hoge bloei te brengen, vooral door de missies in Mexico, Peru en Brazilië. Hij werd in 1624 zalig en in 1671 heilig verklaard. De Jezuïetenkerk te Madrid, waar sinds 1617 zijn stoffelijk overschot rustte, werd in 1931 door oproerlingen in brand gestoken. Zijn feestdag is 10 Oct.Lit.: O. Karrer, Der hl. Franz von Borja (Fr. i. Br. 1921).
