Spaans lyrisch dichter en romanschrijver (Villafranca del Bierzo, prov. León 15 Juni 1815 Berlijn 22 Febr. 1846), studeerde van 1836-’39 rechten te Madrid.
Na enige tijd als journalist werkzaam te zijn geweest, werd hij secretaris van de Spaanse ambassade te Berlijn. De Duitse literaire milieu’s waarin hij ontvangen werd, maakten diepe indruk op de jonge Spanjaard. Een man als von HumboIdt waardeerde hem zeer. Enrique Gil dankt zijn vermaardheid in de eerste plaats aan El Senor de Bembibre (1844), de beste historische roman die in het Spaans in de 19de eeuw is geschreven.
Invloed van Walter Scott’s The Bride of Lammermoor is echter onmiskenbaar. De uitstekende lyrische verzen van Gil onderscheiden zich door een fijne melancholie. La violeta is in elke bloemlezing van oudere Spaanse poëzie opgenomen als een voortreffelijk voorbeeld van Spaanse romantische dichtkunst.Bibl. (teksten): Obras.... ahora por primera vez reunidas en colección, ed. G. Laverde, Madrid (1873); Obras en prosa ed. J. del Pino y F. de la Vera e Isla (2 dln), Madrid 1883; El Señor de Bembibre, Madrid 1920.
Lit.: J. M. Goy, E. G.
Su vida y sus escritos (Astorga 1924); D. G. Samuels, E. G. y C. (New York 1939, Instituto de las Españas).
