Spaans geleerde en letterkundige (Madrid 14 Oct. 1793 - 1 Dec. 1862), bracht het tot directeur van de Biblioteca Nacional in de Spaanse hoofdstad. Hij was lid van de Koninklijke Spaanse Academie.
De grote verdienste van Durán is geweest, dat hij in Spanje een van de eersten was, die zich rekenschap gaven van de betekenis van de oude romances en oude het nationale toneel voor de Spaanse literatuur. Hij gaf in 1828 een omvangrijk Romancero uit, een verzameling die, enigszins omgewerkt, opgenomen in de Biblioteca de Autores Españoles (dln X en XVI) onder de titel Romancero General (1849-’51), een algemene bekendheid heeft verworven.
