para-aethoxyphenylureum, formule C2H5O⬣NHCONH2 , een bij 173 gr. C. smeltende kleurloze stof, slecht in koud, maar goed oplosbaar in warm water, is 200 maal zo zoet als suiker, maar heeft geen voedingswaarde.
Het is dus niet zo zoet als saccharine, maar heeft toch een duidelijk andere en volgens velen zelfs iets betere zoete smaak dan laatstgenoemde stof, al is de smaak toch zeker nog niet gelijk aan die van rietsuiker. Het kan bereid worden door para-phenetidineC2H5O⋅C6H4⋅NH2 met ureum of kaliumcyanaat onder druk op 150-160 gr. C. te verhitten en wordt wel gebruikt als zoetmiddel. Het is, in tegenstelling tot saccharine, ook in zure oplossingen oplosbaar en aldus ook daarin zoetend.
Een merkwaardige stof is het verwante para-aethoxyphenylthioureum C2H5O⋅C6H4⋅NH⋅CS⋅NH2 . Terwijl de meeste mensen deze stof intensief bitter vinden smaken, is zij volkomen smaakloos voor ca 1 op de 10 personen (wier smaakvermogen overigens volkomen normaal lijkt en die dus andere bittere stoffen wel degelijk kunnen proeven). Deze „afwijking” blijkt gedeeltelijk erfelijk te zijn.
DR J. VAN ALPHEN
Lit.: L. Hess, Über den Süssstoff Dulcin (1921).
